Zout doet water bruisen

1.Onderzoeksvraag

Hoe kunnen we aantonen dat er in bruiswater dat lang openstaat nog steeds een gas aanwezig is?

2.Voorbereiding

a.Begrippen als achtergrond voor experiment

• Zout, polair, apolair, vanderwaalskrachten, ion-dipoolkrachten, oplosbaarheid gassen, oppervlaktespanning

b.Materiaal + stoffen

• bruiswater,
• lepel
• zout

c.Opstelling (foto)

3.Uitvoeren

a.Werkwijze

Laat bruiswater een tijd  in een glas staan tot het niet meer bruist. Eventueel roer je . Voeg nadien  zout toe. Het water begint nu terug te bruisen.

b.Waarneming (+ foto’s)

4.Reflecteren

Het opgeloste CO₂ is apolair. Deze wordt ingesloten de polaire watermoleculen. Door de vanderwaalskrachten tussen beide stoffen zal er nog altijd CO₂ aanwezig zijn in      het water. Als er zout wordt toegevoegd ontstaan er ion-dipoolkrachten tussen de zoutionen en de waterdipolen. Deze krachten ontstaan, omdat water en zout beide een partieel positieve en negatieve lading hebben.  Het zout zal dus de plaats innemen van het CO₂. De vanderwaalskrachten tussen het CO₂ en het water zijn veel kleiner dan de iondipoolkrachten tussen water en zout. De CO₂ zal dan uiteindelijk uit het water gaan. Het water gaat opnieuw bruisen.

5. Aanvullingen

Zorg ervoor dat er genoeg zout wordt toegevoegd zodat al het koolstofdioxide zal vervangen worden. Roer eventueel met een lepel om het zoveel mogelijk koolstofdioxide uit het bruiswater te halen.

Om aan te tonen dat er echt CO₂ vrijkomt, kan deze opgevangen worden in een ballon door deze bovenop een erlenmeyer te plaatsen. De CO₂ kan aangetoond worden door deze in aanraking te laten komen met water.