Waarnemen van stoichiometrisch punt via een zb titratie

1.Onderzoeksvraag

Welke verschillende mogelijkheden zijn er om een stoichiometrisch punt waar te nemen bij een zuur-base titratie?

a. Materiaal + stoffen

• Statief met voet
• Buretklem
• Buret
• 10 ml volpipet
• 250 ml bekerglas
• Trechter
• NaOH-oplosing 0,1 mol/l
• NaOH-oplossing 1,0 mol/l
• 0,05% fenolftaleïne-oplossing
• HCl-oplossing 0,1 mol/l
• HCl-oplossing 1,0 mol/l

b.Opstelling (foto)

3.Uitvoeren

a.Werkwijze

Werkwijze pH-meter:

• Maak de proefopstelling, wees voorzichtig met het
• Spoel de volpipet voor met HCl 0,1 mol/l.
• Pipetteer 10 ml met een volpipet HCl 0,1 mol/l in het
• Plaats het bekerglas op een roerplaat en zet deze
• Zet in het bekerglas de pH-meter, zet deze vast op het statief en zorg ervoor dat deze niet op de bodem van het bekerglas komen, zodat de roerder hier niet tegen
• Voeg in het bekerglas bij de HCl 0,1 mol/l 2 druppel fenolftaleïne-oplossing
• Spoel de buret voor met 0,1 mol/l
• Vul de buret met 0,1 mol/l
• Titreer de NaOH 0,1 mol/l in het bekerglas tot de oplossing van kleur
• Noteer het volume NaOH-oplossing dat je hebt
• Voer de titratie 3 keer in het totaal

Werkwijze geleidbaarheids- en temperatuurmeter:

• Maak de proefopstelling, wees voorzichtig met het
• Spoel de volpipet voor met HCl 1 mol/l.
• Pipetteer 10 ml met een volpipet HCl 1 mol/l in het
• Plaats het bekerglas op een roerplaat en zet deze
• Zet in het bekerglas de geleidbaarheids- en temperatuurmeter, zet deze vast op het statief en zorg ervoor dat deze niet op de bodem van het bekerglas komen, zodat de roerder hier niet tegen komt.
• Voeg in het bekerglas bij de HCl 1 mol/l 2 druppel fenolftaleïne-oplossing
• Spoel de buret voor met 1 mol/l
• Vul de buret met 1 mol/l
• Titreer de NaOH 1 mol/l in het bekerglas tot de oplossing van kleur
• Noteer het volume NaOH-oplossing dat je hebt
• Voer de titratie 3 keer in het totaal

b.Waarneming en besluit (+ foto’s)

De geleidbaarheidscurve is een weergave van hoe de elektrische geleidbaarheid van een oplossing verandert naarmate er meer zuur of base wordt toegevoegd tijdens een titratie. Laten we dit verloop nader bekijken:

1. Beginfase:
   • Aan het begin van de titratie bevindt de oplossing zich in zijn oorspronkelijke toestand. In dit onderzoek zijn de ionen H⁺ en Cl^– verantwoordelijk voor de geleidbaarheid.
2. Eerste fase (afname):
   • Naarmate de base wordt toegevoegd, reageert deze met HCl in de
   • De concentratie van H⁺-ionen neemt af, door de neutralisatie met de toegevoegde OH^– -ionen, wat resulteert in een afname van de geleidbaarheid.
   • Dit wordt weergegeven in de geleidbaarheidscurve als een dalende
3. Equivalentiepunt:
   • Het stoichiometrisch punt of equivalentiepunt is het moment waarop de hoeveelheid base precies reageert met de hoeveelheid zuur.
   • Op dit punt is de geleidbaarheid minimaal omdat alle reactieve deeltjes zijn geneutraliseerd. De geleidbaarheid wordt bepaald door aanwezige Cl^– en Na₊-ionen
   • Dit punt komt overeen met het snijpunt van de twee lijnen in de
4. Tweede fase (toename):
   • Na het equivalentiepunt wordt er meer base toegevoegd dan nodig is voor neutralisatie.
   • De concentratie van OH⁻-ionen neemt toe, wat resulteert in een stijging van de geleidbaarheid.
   • Dit wordt weergegeven in de geleidbaarheidscurve als een stijgende
5. Eindfase:
   • Na het equivalentiepunt blijft de geleidbaarheid toenemen omdat er steeds overtollige base aanwezig is. De OH^– -ionen die in overmaat worden toegevoegd bepalen de geleidbaarheid van de oplossing.