Van steenzout tot keukenzout

1. Onderzoeksvraag

Hoe wordt in een zoutmijn keukenzout gewonnen uit steenzout?

2. Voorbereiding

Materiaal + stoffen

• Mortier & stamper
• Beker (2 stuks, 100 ml)
• Trechter
• Rondfilter
• Schaal
• Gasbrander
• Stuk steenzout
• Water

Opstelling (foto)

3. Uitvoeren

Werkwijze

• Het stuk steenzout wordt fijngemalen in de mortier.
• Het steenzoutpoeder wordt met 50 ml water in het bekerglas gedaan .
• De oplossing wordt door de trechter met filtreerpapier in het schone bekerglas gefiltreerd.
• Een kleine hoeveelheid van het filtraat (ongeveer 10 ml) wordt in de indampschaal gegoten en verwarmd tot het water is verdwenen.

Waarneming (+ foto’s)

Steenzout kan alleen met veel moeite worden vermalen. Het gebroken stuk steenzout wordt afgewisseld met vuildeeltjes.
Het steenzoutpoeder zakt met water naar de bodem van de beker .Na het filteren wordt een heldere vloeistof verkregen die naar zout smaakt. Vuildeeltjes komen vast te zitten in de filter . In de uitdampschaal blijft een witte, kristallijne substantie achter.

4. Reflecteren

• Het steenzout is erg hard omdat het bij het ontstaan ​​onder zeer hoge druk is gevormd. Het zout en de steendeeltjes zijn gecombineerd om steenzout te vormen. De gesteentedeeltjes zijn afkomstig van rivieren, waarvan het water verdampt, waardoor zout- en vuildeeltjes achterblijven (bijvoorbeeld de Dode Zee in Israël).
  De gesteentedeeltjes hebben een hogere dichtheid dan het water en zinken daardoor naar de bodem ( sedimentatie ). De zoutdeeltjes zijn oplosbaar in water, waardoor er zout water ontstaat ( oplosbaarheid ).
  De filterende vuildeeltjes komen vast te zitten in het filter doordat de deeltjesgrootte te groot is voor de poriën van het filterpapier. Het opgeloste zout daarentegen past door de poriën. Het filtraat is dus zout water.
  Het water kookt op ongeveer 100 ° C. Het verdampt. Tafelzout ( natriumchloride ) kookt echter pas ruim boven 2000 ° C. Het blijft als kristallijne substantie in de verdampingsbak. Het kan worden gebruikt voor consumptie.

 

Bronnen

• Literatuur   KLIK