Kristallisatie van azijnzuur

1.Onderzoeksvraag

Waarom noemt men zuivere azijnzuur ook ijsazijn?

2.Voorbereiding

a.Materiaal + stoffen

• Digitale thermometer
• Bekerglas 500 ml
• Azijnzuur (geconcentreerd)
• IJs
• Water
• Proefbuisje
• Dop voor proefbuisje
• Handschoenen

b.Opstelling (foto)

 

c.Etiketten

3.Uitvoeren

a.Werkwijze

1. Neem een maatbeker van 500 ml. Vul deze maatbeker voor ¾ met ijs. Doe er een beetje water bij.
2. Neem het proefbuisje. Vul het proefbuisje half met geconcentreerd azijnzuur. Sluit het proefbuisje af met een dop.
3. Zet het proefbuisje in de maatbeker met het ijs en water.
4. Zet de thermometer in de maatbeker met ijs en water. Volg de temperatuur. Kijk wanneer het azijnzuur overgaat naar de vaste fase.

b.Waarneming (+ foto’s)

Het azijnzuur is niet meer vloeibaar maar vast.

4.Reflecteren

Tussen 1,5 en 3°C begint het azijnzuur te bevriezen. Indien de kristallisatie start stijgt de temperatuur tot 16°C en blijft constant tot het azijnzuur volledig uitkristalliseert. Nadien daalt de temperatuur terug. Wanneer het proefbuisje uit het ijsbad wordt gehaald, duurt het een hele tijd voor het volledig is gesmolten.

Hoewel het smeltpunt ligt bij 16,5°C, start het invriezen pas bij 0-3°C.

De kristallisatie begint pas bij een sterk onderkoelde toestand. Eens de kristallisatie start, begint de temperatuur door de vrijgezette kistallisatiewarmte te stijgen tot 16,5°C bereikt wordt. Het bevroren azijnzuur smelt pas boven de 16,5°C.

De kristallisatie gebeurt door de vorming van dimeren. Hierbij worden waterstofbruggen gevormd wat de stabiliteit veroorzaakt.