Isolatie en detectie van zeoliet in detergentia

1.Onderzoeksvraag

Hoe kun je  zeolieten in detergentia aantonen?

2.Voorbereiding

Materialen

• Elektrische verwarmingsbron
• Magneetroerder met roerstaafjes
• Bain-marie
• thermometer
• Erlenmeyer kolf (200 ml)
• Büchnertrechter met waterstraalpomp
• Wasmiddelmonsters, die zeoliet bevatten
• Propanan-2-ol

3. Werkwijze

In een Erlenmeyer wordt 5 g van het te  onderzoeken reinigingsmiddel en 100 ml  water  toegevoegd.  Het wordt verwarmd tot ongeveer 80 ° C en geroerd  bij deze temperatuur gedurende 5 – 10 minuten.  De nog hete oplossing wordt weggezogen  via een Büchnertrichter.

Het residu wordt overgoten met 50 ml 2-propanol bij 60 ° C in een waterbad gedurende 5 – 10 minuten  en op zijn beurt afgezogen.

Na  het afzuigen kan het residu bij 110 ° C in de droogkast worden gedroogd.

4. Reflectie:

Poedervormige detergentia  bevatten vaak  zeoliet .    Zeoliet A is een wasmiddelcomponent  onoplosbaar in water.  Door extractie met water, andere anorganische componenten van de detergentia (soda,  natriumsulfaat,   natriumpercarbonaat, enz.) blijft zeoliet A  op het filter.    Extractie met isopropanol is noodzakelijk   om oppervlakteactieve stoffen en andere organische componenten (optische actieve stof, TAED, enz.) volledig  op te  lossen.   Omdat het zeoliet dat in detergentia wordt gebruikt  een zeer klein  korrelformaat heeft,  moet een  filterpapier (blauwlintfilter)  worden gebruikt dat zo fijn mogelijk is.  Het residu kan worden verzameld en gebruikt voor het  experiment 3.1 “zeolieten als  ionenwisselaars”.

Door de fijne korrelgrootte van zeoliet A kan  de  filtratie lang duren.    De duur is ook  afhankelijk van het gebruikte filterpapier.

Een helder filterresidu is altijd een  bewijs van de aanwezigheid van zeoliet.

In principe kan de methode ook worden gebruikt voor de kwantitatieve bepaling van zeoliet A (gravimetrische methode), als wasmiddel en residu precies worden   Aangezien herhaalde  extractie en ontkoppeling van het filter  echter leidt   tot aanzienlijke verliezen aan zeoliet A  , is deze methode relatief onnauwkeurig.