Gehalte zwaveldioxide in wijn via titratie met dijood

1.Onderzoeksvraag

Hoeveel SO₂ zit in wijn?

2.Voorbereiding

Materialen

• -buret
• -statief
• -pipet
• -erlenmeyer 250 ml
• -magneetroerder en magneet
• -maatcilinder 100 ml
• – Zetmeeloplossing w = 1%
• – Jodiumoplossing c (I₂) — 0,05 mol/l

3. Werkwijze

• Voeg in de Erlenmeyerkolf  precies 100 ml witte wijn toe en  voeg vervolgens I ml toe van de zetmeeloplossing.
• Vul jodiumoplossing in de buret.
• Titreer nu totdat de blauwe kleur van de jodiumzetmeeloplossing   tenminste 10 seconden aanhoudt. Lees de waarde af.

• Herhaal en vorm de gemiddelde waarde. Het   zwaveligzuur in de wijn wordt geoxideerd door dijood.

4. Reflectie

H₂S0₃ + 3 H₂0 + I₂           –>  H₂S0₄ + 2 H₃0⁺ + 2 I^l

Hoeveelheid jodium:   n (I₂) = c (I₂) X V(I₂)

Het volgende geldt: n (S0₂) =  n (I₂)

m (S0₂) = n x M (S0₂)

Aangezien 100 ml wijn m (S0₂)  bevat,   resulteert  dit in  één liter wijn:w(S0₂) = 10 x m (S0₂).

De zogenaamde “zwavelhoudende”van de wijn is een methode om   de wijn    lang   te kunnen bewaren.  De zwaveligzuurgraad  heeft een ontkiemend  effect, voorkomt bruining van de  wijn,  stopt  door ongewenste enzymatische reacties en voorkomt dat ethanol wordt  geoxideerd tot ethaanzuur.  In  de  Europese  Unie zijn maximumgehalten aan zwaveldioxide  vastgelegd.  Voor witte wijn is maximaal 225 mg / l en voor rode wijn maximaal  175 mg / l  zwaveldioxide toegestaan.  In het volgende experiment  willen we  het  zwaveldioxidegehalte van verschillende wijnen meten en  vergelijken.