Het komt van nature vrij door vulkanische activiteiten en als een bijproduct van de verbranding van fossiele brandstoffen verontreinigd met zwavelverbindingen en  uit koperwinning.

Het wordt gevonden op aarde en bestaat in zeer kleine concentraties en in de atmosfeer met ongeveer 1 ppm. Op andere planeten is het te vinden in verschillende concentraties, waarvan de meest significante de atmosfeer van Venus is , waar het het derde meest significante atmosferische gas is bij 150 ppm. Daar condenseert het om wolken te vormen en het is een belangrijk onderdeel van chemische reacties in de atmosfeer van de planeet

Zwaveldioxide is het product van de verbranding van zwavel of van brandende materialen die zwavel bevatten: S + O ₂ → SO ₂ , AH = -297 kJ / mol

De verbranding van waterstofsulfide  verloopt op dezelfde wijze:

2 H ₂ S + 3 O ₂ → 2 H ₂ O + 2 SO ₂

Het roosteren van sulfide-ertsen zoals pyriet , sfhaleriet en cinnabar (kwiksulfide) geeft ook SO ₂ vrij 

4 FeS ₂ + 11 O ₂ → 2 Fe ₂ O ₃ + 8 SO ₂

KLIK

 Zwaveldioxide wordt voornamelijk geproduceerd voor de productie van zwavelzuur (zie het contactproces ).

Zwaveldioxide wordt soms gebruikt als conserveermiddel voor gedroogde abrikozen , gedroogde vijgen en ander gedroogd fruit , vanwege de antimicrobiële eigenschappen ervan. Zwaveldioxide werd voor het eerst gebruikt bij het maken van wijn door de Romeinen, toen ze ontdekten dat het branden van zwavelkaarsen in lege wijnvaten ze vers en vrij van azijngeur houden.

Zwaveldioxide is ook een goed reductiemiddel . In aanwezigheid van water kan zwaveldioxide stoffen ontkleuren. Specifiek is het een nuttig reducerend bleekmiddel voor papier en delicate materialen zoals kleding.

Omdat het gemakkelijk gecondenseerd kan worden en een hoge verdampingswarmte heeft , is zwaveldioxide een geschikt materiaal voor koudemiddelen.

KLIK