Zwaveligzuur wordt bereid door zwaveldioxide in water op te lossen. De reactie is echter

onkeerbaar en het zuur ontleedt gemakkelijk terug in de reactanten.

SO ₂ + H ₂ O → H ₂ SO ₃

Aldus is zwaveligzuur gewoonlijk niet beschikbaar in zijn zure vorm, maar meer

gebruikelijk bereid als zijn natrium- of kaliumzouten. In de onderstaande reactie

wordt natriumsulfaat toegevoegd aan een oplossing van zwaveldioxide in water

om het stabiele natriumbisulfietzout als product te geven.

Na ₂ SO ₃ + H ₂ O + SO ₂ → 2NaHSO ₃

Zwaveligzuur wordt in de natuur gevonden als tussenproduct bij de vorming van

zure regen, door de reactie van zwaveldioxide met atmosferisch vocht.

Zwaveligzuur is een kleurloze vloeistof met een sterke penetrante geur. 

Het heeft een dichtheid van 1,03 g / ml en een kookpunt van -60 ° C.

Het zuur is onstabiel en is nog nooit in zuivere toestand geïsoleerd. 

Het ontleedt gemakkelijk in water en zwaveldioxide:

H ₂SO ₃ (aq) → H₂O + SO₂

Het vormt ook zwavelzuur bij blootstelling aan lucht:

2H ₂SO₃ + O₂ → 2H₂SO ₄

Zwaveligzuur is een zwak en dibasisch zuur. Het reageert met basen

om bisulfiet en sulfietzouten te vormen.

Waterige oplossingen van zwaveldioxide, die soms zwavelzuur worden 
genoemd, worden gebruikt als reductiemiddelen en als desinfectiemiddelen, 
evenals oplossingen van bisulfiet en sulfietzouten . Ze worden geoxideerd 
tot zwavelzuur of sulfaat door een ander zuurstofatoom op te nemen .
Dit type zure oplossing wordt gebruikt als conserveermiddel voor voedsel , 
in het bijzonder voor het conserveren van gedroogd fruit , wijn en vlees , 
evenals een desinfectiemiddel , een reductiemiddel en een milde witmaker,
 in het bijzonder op materialen die zouden worden 
beschadigd door bleken met producten. gechloreerd.