Linus Pauling

Artikel KVCV: Linus Pauling, buitenbeentje

Linus Carl Pauling was de enige persoon die twee ongedeelde Nobelprijzen ontving – voor chemie in 1954 en voor vrede in 1962. Pauling publiceerde meer dan 1200 boeken en papers over een breed scala aan onderwerpen, maar is het best bekend voor zijn werk op het gebied van kwantumchemie en biochemie.Pauling studeerde en publiceerde op verschillende gebieden, waaronder scheikunde, metallurgie, mineralogie, geneeskunde en politiek.

Hij paste kwantummechanica toe om de vorming van chemische bindingen te verklaren. Hij stelde de elektronegativiteitsschaal vast om covalente en ionische binding te voorspellen. Om covalente binding te verklaren, stelde hij bindingsresonantie en binding-orbitale hybridisatie voor.

In 1940 stelde hij een ‘hand-in-handschoen’-model voor van moleculaire aanvullingen, dat niet alleen op serologie van toepassing was, maar ook de weg bereidde voor Watson en Crick’s beschrijving van de DNA-structuur. Hij identificeerde sikkelcelanemie als een moleculaire ziekte, leidend tot onderzoek naar het menselijk genoom.

Voor de Nobelprijs voor de Scheikunde in 1954 citeerde de Royal Swedish Academy of Sciences het werk van Pauling over de aard van de chemische binding, zijn studies naar de structuur van kristallen en moleculen en de beschrijving van de eiwitstructuur (met name de alpha-helix). Pauling gebruikte zijn roem als een laureaat om sociaal activisme te bevorderen.

Hij paste wetenschappelijke gegevens toe om te beschrijven hoe radioactieve fall-out de kans op kanker en geboorteafwijkingen zou vergroten. Op 10 oktober 1963 werd Linus Pauling uitgeroepen tot Nobelprijs voor de Vrede van 1962.

Cartoon KVCV: LINK

Geboren: Portland, Oregon, 28 februari 1901 – Big Sur, Californië, 19 augustus 1994

Land: USA

Bronnen: wikipedia – britannica – thoughtCo– famous scientists

Film:

Ontdekking(en): eiwitten

Jonge geleerde: KLIK

Linus Pauling

Steekkaarten

Zoektermen

Een UCLL project

Partners

Delen