Ilya Prigogine
In Rusland geboren Belgische fysisch chemicus die in 1977 de Nobelprijs voor de Scheikunde ontving voor bijdragen aan de thermodynamica van de niet-evenwichtssystemen.
Prigogine werd als kind naar België gebracht. Hij promoveerde in 1941 aan de Vrije Universiteit in Brussel, waar hij in 1947 de functie van professor aanvaardde. In 1962 werd hij directeur van het Internationaal Instituut voor Fysica en Chemie in Solvay Hij diende ook van 1967 tot zijn dood als directeur van het Centrum voor Statistische Mechanica en Thermodynamica aan de Universiteit van Texas in Austin.
Het werk van Prigogine ging over de toepassing van de tweede wet van de thermodynamica op complexe systemen, waaronder levende organismen. De tweede wet stelt dat fysieke systemen de neiging hebben om spontaan en onomkeerbaar naar een staat van wanorde te schuiven.
Prigogine voerde aan dat, zolang systemen energie en materie ontvangen van een externe bron, niet-lineaire systemen (of dissipatieve structuren, zoals hij ze noemde) perioden van instabiliteit en vervolgens zelforganisatie kunnen doormaken, resulterend in complexere systemen waarvan de karakteristieken niet voorspeld kunnen worden behalve als statistische kansen. Het werk van Prigogine was van invloed op een breed scala van gebieden, van fysische chemie tot biologie, en was fundamenteel voor de nieuwe disciplines van chaostheorie en complexiteitstheorie.
Cartoon KVCV: LINK
Geboren: Moskou, 25 januari 1917 – Brussel, 28 mei 2003
Land: Rusland – België
Bronnen: wikipedia – britannica
Film:
Jonge geleerde: KLIK
Postzegels-Bankbiljet: KLIK
Een UCLL project
Partners
