Een gulzig kopje
1.Onderzoeksvraag
Hoe maak je thuis een Pythagoreïsche beker?
2. Materiaal + stoffen
-
-
- fles;
- stro;
- reageerbuis;
- plasticine.
-
3.Uitvoeren
a.Werkwijze
- Knip de bodem van een plastic flesaf. Boor een gat in de dop en steek een rietje ongeveer halverwege.
- Plaats een reageerbuis op het rietje en zorg ervoor dat er een kleine opening is tussen de basis van de reageerbuis en de bovenkant van het rietje. Gebruik plasticine om het rietje en de dop samen te sluiten.
- Giet water in de resulterende “beker” zodat deze niet helemaal de bovenrand van het rietje bereikt. Tot dusverre goed. Maar zodra je meer water toevoegt, begint het uit de beker te gieten – en zal het blijven uitlekken totdat het allemaal weg is
b. Waarneming (+ foto’s)
4.Reflecteren
De Pythagoreïsche beker (ook bekend als de hebzuchtige beker) werd uitgevonden door Pythagoras, een oude Griekse wiskundige en filosoof. Volgens de legende was het oorspronkelijk bedoeld om mensen te helpen met mate te drinken, waardoor ze de beker tot een bepaald niveau konden vullen en niet meer. Het vullen van de beker hoger dan dit instelpunt zorgt ervoor dat alle vloeistof eruit wegloopt. Deze beker lijkt heel gewoon, maar werkt volgens de principes van een sifon. Het rietje en de reageerbuis vormen een kanaal, waarvan het ene uiteinde naar de bodem leidt en het andere naar de binnenkant van de beker. Zodra het vloeistofniveau boven de bovenrand van het stro uitkomt, schakelt de sifon in. Terwijl het water uitfiltert, is de druk in de reageerbuis boven het rietje iets lager dan de atmosferische druk, en dus duwt de atmosferische druk constant de stroom om door te gaan totdat de beker volledig leeg is.
