Wat/Wie?
Een erlenmeyer is een stuk laboratoriumglaswerk uitgevonden in 1861,een kegelvormige fles met een cilindrische hals. De fles is vernoemd naar zijn uitvinder, Emil Erlenmeyer. De erlenmeyer wordt in de
scheikunde bij vele proeven gebruikt.
Begrip
De hals is cilindrisch en kan wijd of nauw, geslepen of ongeslepen zijn. De erlenmeyer wordt in
laboratoria veel gebruikt om reacties in uit te voeren. De platte bodem is bij verhitten minder sterk
dan de ronde bodem van een rondbodemkolf , maar geeft de erlenmeyer wel het voordeel dat men
hem gewoon weg kan zetten of bijvoorbeeld op een verwarmde plaat. Vergeleken met het
bekerglas vindt er door de nauwere hals en het kleinere vloeistofoppervlak minder verdampingsverliezen plaats. Erlenmeyers bestaan in diverse kwaliteiten en glasdikten, en in maten van enkele milliliters tot vele liters.
Weetjes
In de drugswereld zij erlenmeyers zijn zeer handig bij het thuiskweken van paddenstoelen, voor de
zogenaamde “paddo’s” . Vooral de nauwe hals is zeer handig omdat het de kans op contaminatie
(verontreiniging of besmetting met chemische stof of bacterie) sterk verkleind.
Experiment: KLIK
Film/foto: KLIK
