Calciumhydroxide

1. Precipitatie: Een methode voor het produceren van calciumhydroxide omvat de precipitatie van calciumhydroxide uit een oplossing van calciumchloride of calciumsulfaat. Dit kan worden gedaan door het calciumzout te laten reageren met een base, zoals natriumhydroxide, om een oplossing van calciumhydroxide te produceren. De oplossing wordt vervolgens gefilterd en de vaste calciumhydroxide wordt verzameld en gedroogd.
2. Thermische ontleding: Calciumhydroxide kan ook worden geproduceerd door de thermische afbraak van calciumcarbonaat. Dit proces omvat het verwarmen van calciumcarbonaat tot een hoge temperatuur in aanwezigheid van zuurstof, die calciumoxide (ook bekend als kalk) produceert. Het calciumoxide wordt vervolgens gemengd met water om calciumhydroxide te produceren.

Calciumhydroxide, ook bekend als Ca(OH)₂, is een witte, kristallijne verbinding die een aantal nuttige eigenschappen heeft. Enkele van de belangrijkste eigenschappen van calciumhydroxide zijn:

1. Oplosbaarheid: Calciumhydroxide is slechts in geringe mate oplosbaar in water, met een oplosbaarheid van ongeveer 0,22 g/L bij 25°C. Dit betekent dat het niet gemakkelijk oplost in water en de neiging heeft om een neerslag te vormen wanneer het wordt gemengd met water.
2. pH: Calciumhydroxide heeft een pH van ongeveer 12-13, waardoor het sterk alkalisch is. Het wordt vaak gebruikt als een antacida om overtollig zuur in de maag te neutraliseren, en het kan ook worden gebruikt om de pH van waterige oplossingen aan te passen.
3. Thermische stabiliteit: Calciumhydroxide is relatief stabiel bij hoge temperaturen en is niet gevoelig voor ontbinding of verbranding.
4. Chemische reactiviteit: Calciumhydroxide is niet erg reactief met de meeste andere chemicaliën en vormt niet gemakkelijk complexe verbindingen. Het is echter licht reactief met sterke zuren en zal daarin oplossen om calciumionen te vormen.
5. Elektrische geleidbaarheid: Calciumhydroxide is een slechte geleider van elektriciteit en geleidt elektriciteit niet goed.
6. Brekingsindex: Calciumhydroxide heeft een relatief lage brekingsindex, waardoor het nuttig is als onderdeel van coatings en optische materialen.
7. Dichtheid: Calciumhydroxide heeft een dichtheid van ongeveer 2,22 g/cm³, wat iets lager is dan de dichtheid van water.

• Geneesmiddel: Calciumhydroxide wordt veel gebruikt als antacida om overtollig zuur in de maag te neutraliseren. Het wordt ook gebruikt als laxeermiddel om constipatie te behandelen en als een behandeling voor bepaalde soorten nierziekten.
• Waterbehandeling: Calciumhydroxide wordt vaak gebruikt in waterzuiveringsinstallaties om onzuiverheden en verontreinigingen uit water te verwijderen. Het kan aan water worden toegevoegd om een vlok te vormen, die zich op de bodem van de behandelingstank nestelt en gemakkelijk kan worden verwijderd.
• Brandvertragend: Calciumhydroxide is een effectieve brandvertrager en wordt vaak gebruikt bij de productie van brandwerende materialen, zoals isolatie en beschermende kleding
• Absorberende materialen: Calciumhydroxide is zeer absorberend en wordt gebruikt bij de productie van absorberende materialen, zoals luiers en andere producten voor persoonlijke hygiëne.
• Vuurvaste materialen: Calciumhydroxide wordt gebruikt als vuurvast materiaal bij de productie van keramiek, glas en andere materialen die bestand zijn tegen hoge temperaturen
• Constructie: Calciumhydroxide wordt in de bouwsector gebruikt als bestanddeel van cement en als afwerkingsmateriaal voor wanden en vloeren.
• Andere toepassingen: Calciumhydroxide wordt ook gebruikt bij de productie van verven, kunststoffen en andere materialen, evenals in de voedings- en farmaceutische industrie
• Een studie wees uit dat calciumhydroxide effectief was in het remmen van de groei van verschillende schimmels die vaak in de bodem worden aangetroffen, waaronder Rhizoctonia solani, Fusarium solani en Aspergillus flavus. De studie toonde ook aan dat calciumhydroxide een sterker remmend effect had op de groei van deze schimmels dan andere veelgebruikte antimicrobiële middelen, zoals kopersulfaat en zinksulfaat.