Blauwzuur
| Formule |
Waterstofcyanide of blauwzuur, cyaanwaterstof
HCN
|
| Familie | anorganische zuren |
| Productie |
In het begin van de 20e eeuw werd waterstofcyanide herkend als een potentieel pesticide, enkele decennia later werd het inderdaad als pesticide toegepast.Het wordt van nature gemaakt door verschillende soorten planten en algen. Ook in mest (mestgas) bij biogasinstallaties kan blauwzuur voorkomen / ontstaan. Dit kwam doordat eerst enkele problemen bij de toepassing moesten worden
opgelost.
1.waterstofcyanide in een fabriek synthetiseren
.
2. De Zyklon-methode toe: er werd vloeibare waterstofcyanide toegevoegd aan een stof, die als drager dient. Het gas kan hierdoor beter worden vervoerd en gebruikt zonder dat de gebruiker gevaar loopt. Tevens kan het lang bewaard worden bij zowel hoge als lage temperaturen. In het begin van 1942 werd Zyklon B, de letter B van blauwzuur, toegepast door het naziregime in de concentratie
-en vernietigingskampen Auschwitz-Birkenau en Majdanek als dodelijk gif. Waterstofcyanide eiste tijdens de Holocaust het leven van 1,2 miljoen mensen. KLIK
|
| Eigenschappen |
Zeer giftig, kleurloos en naar amandelen ruikend gas. Hoewel sommige mensen dit niet kunnen ruiken door een genetisch defect.
|
| Toepassingen |
Waterstofcyanide wordt op industriële schaal geproduceerd, omdat het met
metalen eenvoudig complexen vormt. Het wordt bijvoorbeeld aangewend om goud te extraheren uit bepaalde ertsen :
De oplossing van het goudcomplex wordt vervolgens gereduceerd met zink
.
Verder wordt waterstofcyanide gebruikt bij de synthese van adiponitril en acetoncyanohydrine, beide tussenproducten bij de productie van kunststoffen
.
|
| Geschiedenis |
In 1752 ontdekte de Franse scheikundige Pierre-Joseph Macquer de samenstelling van de kleurstof
Pruisisch blauw. KLIK
De kleurstof bestaat uit een samenstelling van gehydrateerd ijzer(III)cyanide, dat kan worden omgezet in ijzer(III)oxide en gasvormig waterstofcyanide. Later, in 1783, werd waterstofcyanide in zuivere vorm geïsoleerd door de Zweed Carl Wilhelm Scheele en kreeg de stof de Duitse naam Blausäure
(letterlijk: blauwzuur). Deze naam werd afgeleid van de herkomst uit Pruisisch blauw en van het zure karakter van de stof.
In 1787 toonde de Franse scheikundige Claude-Louis Berthollet aan dat waterstofcyanide geen zuurstof bevat. Dit was een belangrijke correctie op de theorie dat elk zuur een zuurstofatoom zou moeten bevatten. KLIK
In 1815 werd door Louis Gay-Lussac de chemische structuur van waterstofcyanide bepaald.
|
| Bronnen | KLIK– KLIK – KLIK – KLIK – KLIK – KLIK |
Een UCLL project
Partners
