Ernest Solvay

Ernest Solvay was een Belgische industriële chemicus, vooral bekend om zijn ontwikkeling van het ammoniak-soda-proces voor de productie van natriumcarbonaat , veel gebruikt bij de vervaardiging van producten zoals glas en zeep.

Na school ging Solvay in zijn vaders zoutmakende bedrijf werken. Op 21-jarige leeftijd begon hij met een oom te werken bij een gasfabrieken in de buurt van Brussel, en terwijl hij daar begon, ontwikkelde hij de omzettingsmethode waarvoor hij bekend is.

Hoewel het proces van ammonia-soda sinds 1811 was begrepen, was een geschikt en economisch middel voor een grootschalige commerciële productie niet gekend. Solvay, die niet wist dat de reactie zelf al 50 jaar bekend was, loste de praktische problemen van grootschalige productie op door zijn uitvinding van de Solvay-carbonatatietoren, waarin een ammoniak-zoutoplossing met koolstofdioxide kon worden gemengd. In 1861 richtte hij samen met zijn broer Alfred een eigen bedrijf op en in 1863 liet hij een fabriek bouwen. De productie begon in 1865 en tegen 1890 had Solvay in verschillende landen bedrijven opgericht. Solvay’s methode werd geleidelijk overal in Europa en elders overgenomen en tegen het einde van de 19e eeuw werd het Leblanc-proces, dat hoofdzakelijk werd gebruikt voor het omzetten van gewoon zout in natriumcarbonaat sinds 1820, verdrongen.

Dit succes bracht Solvay aanzienlijke rijkdom, die hij gebruikte voor verschillende filantropische doelen, waaronder de oprichting van verschillende internationale instituten voor wetenschappelijk onderzoek in de chemie, natuurkunde en sociologie. De Solvay-conferenties over fysica werden vooral gekenmerkt door hun rol in de ontwikkeling van theorieën over de kwantummechanica en de atomaire structuur.

Cartoon KVCV: KLIK

Geboren: Roosbeek, 16 april 1838 – Elsene (Brussel), 26 mei 1922

Land: België

Bronnen: C3 – wikipedia – britannica

Film: